Kosowo - Operacja S.I.D II - 22.03.2009r
Napisane: 2008-12-01, 19:45W ramach przypomnienia..
Pierwsza faza konfliktu:
17.02.2008 roku Premier Kosowa Hasim Thaqi zwołał w niedzielę specjalną sesję parlamentu, na której ogłoszona została deklaracja niepodległości Kosowa. Proklamacja niepodległości jest zwieńczeniem wieloletnich walk o oderwanie się od Serbii.
Już po kilku dniach od ogłoszenia przez Kosowo niepodległości na ulicach miasta wybuchły zamieszki sprowokowane przez Serbską cześć mieszkańców Kosowa.
Między innymi została zaatakowana i spalona Ambasada Stanów Zjednoczonych.
Kontrolę nad Kosowem przejęły siły Unijne składające się z 1800 policjantów, sędziów i prokuratorów, której zadaniem będzie czuwanie nad przestrzeganiem demokratycznych standardów w okresie przemian niepodległościowych.
Liczba żołnierzy stale się zwiększała a akty agresji strony Serbskiej się nasilały.
Serbowie wspierani przez Rosjan wystąpili do Kosowa z ultimatum rezygnacji z Niepodległości Kosowa do dnia 1 Lipca 2008 roku. Zagrozili użyciem siły, Serbia wspomagana przez siły Rosyjskie rozpoczęła mobilizację wojsk w okolicach Kosowa.
Unia Europejska i Stany Zjednoczone potępiły postawę Serbów i Rosjan i zapewniły, że nie pozwolą siłą odebrać niepodległości Kosowu.
Państwa unijne w tym (Polska, Francja, Wielka Brytania i Niemcy) wysłały swe siły do Albanii i tam powstało kilka baz wojskowych Sił Unijnych. Swoje wojska do Albanii wysłały również Stany Zjednoczone.
W tak napiętej atmosferze czekano na rozwój sytuacji i prowadzono na szczeblu międzynarodowym rozmowy dyplomatyczne z władzami Serbii i Rosji.
Niestety dnia 6 Lipca 2008 roku połączone siły Serbskie i Rosyjskie wkroczyły do Kosowa i po kilku dniach walk przejęły kontrolę nad miastem.
Siły unijne i Stanów Zjednoczonych nie zdecydowały się na wkroczenie do Kosowa, w podwyższonej gotowości czekały w bazach na terenie Albanii na rozwój sytuacji, a dyplomaci z całego świata starali się przekonać Rosję i Serbię do wycofania wojsk z Kosowa i uznanie Niepodległości.
Siły Rosyjskie i Serbskie rozpoczęły ostrzał artyleryjski terytorium Albanii w nadziei, że zniszczą jedną z baz sił unijnych znajdującą się gdzieś przy granicy z Serbią, jako, że nie znali położenia tej bazy ostrzał był prowadzony wzdłuż całej granicy Kosowa i Albanii.
Dnia 20 Lipca 2008 roku samolot obserwacyjno-szturmowy z dwoma Brytyjskimi pilotami na pokładzie został zestrzelony nad terytorium Serbii tuż przy granicy z Albanią.
Obaj piloci zdołali się katapultować, niestety jeden z nich najprawdopodobniej nie żyje gdyż jago osobisty sygnalizator pulsu wskazuje zgon. Sygnalizator drugiego pilota wskazuje na to, że pilot żyje i ma się całkiem dobrze. Lokalizatory GPS obu pilotów działają poprawnie i wskazują przybliżony obszar ich lądowania na terenie wroga. Lokalizatory działają z dokładnością do ok. 300m.
Pilot który przeżył zdołał nadać komunikat, że jest ścigany przez oddział wojsk Serbskich i jest już bliski pojmaniu. Drugi komunikat brzmiał: "Nie dam rady, nie dam rady.. już prawie mnie mają. nic im nie powiem, będę na Was czekał, wiem, że mnie odbijecie... Wieże w... aaaaa !! !!.. (padł strzał i łączność została zerwana..)
Na terenie Serbii (Kosowa) w okolicach rozbicia się samolotu znajdują się trzy bazy wroga. Najprawdopodobniej w jednej z nich będzie przetrzymywany i przesłuchiwany pojmany pilot, Serbowie będą chcieli by zdradził im położenie Brytyjskiej bazy tuż za granicą na terytorium Albanii. Prawdopodobnie będą też próbowali odnaleÂźć czarną skrzynkę z wraku samolotu i odczytać z niej kurs jakim poruszał się samolot by ten doprowadził ich do Brytyjskiej bazy.
Z Brytyjskiej bazy na terenie Albanii wyrusza helikopter z żołnierzami SASu mającymi za zadanie uwolnić pojmanego pilota i odnaleÂźć czarną skrzynkę by nie wpadła w ręce Serbów lub Rosjan. W obawie przed kolejnym ostrzałem helikopter wyrzuca oddział SASu tuż przed granicą z Serbią jeszcze po Albańskiej stronie, w tym miejscu granicie stanowi niewielka rzeka.
Lokalizator pojmanego pilota przestał działać więc oddział SASu nie wie do której z baz został przetransportowany pojmany pilot.
Lokalizator z czarnej skrzynki działa poprawnie, położenie skrzynki jest podawane w przybliżeniu do 300m.
Rozpoczyna się wyścig z czasem, która ze stron jako pierwsza odnajdzie czarną skrzynkę ? czy pilot zostanie uwolniony ? czy nie zdradzi położenia tajnej Brytyjskiej bazy ? ,..
Druga faza konfliktu:
Po nie udanej akcji ratunkowej zestrzelonych pilotów i po bolesnych stratach w oddziałach SASu. Było jasne, że ten konflikt nie zakończy się sam, nie zakończy się też poprzez dyplomację. Każdy kolejny dzień i tydzień co raz bardziej pogrążał w ogniu wojny i cierpienia ludność cywilną wewnętrznie rozdartej Serbii. Radość niepodległego Kosowa teraz przerodziła się w ból i cierpienie i heroiczne wołanie o pomoc do zachodniego świata.
Zjednoczone siły państw zachodu postanowiła wreście zadziałać, a nie tylko przyglądać się nieudolnej pracy dyplomatów i negocjatorów. Wraz z początkiem PaÂździernika zjednoczone siły państw zachodu rozpoczęły ofensywę na terenach zachodniej Serbii.
c.d.n....
Pierwsza faza konfliktu:
17.02.2008 roku Premier Kosowa Hasim Thaqi zwołał w niedzielę specjalną sesję parlamentu, na której ogłoszona została deklaracja niepodległości Kosowa. Proklamacja niepodległości jest zwieńczeniem wieloletnich walk o oderwanie się od Serbii.
Już po kilku dniach od ogłoszenia przez Kosowo niepodległości na ulicach miasta wybuchły zamieszki sprowokowane przez Serbską cześć mieszkańców Kosowa.
Między innymi została zaatakowana i spalona Ambasada Stanów Zjednoczonych.
Kontrolę nad Kosowem przejęły siły Unijne składające się z 1800 policjantów, sędziów i prokuratorów, której zadaniem będzie czuwanie nad przestrzeganiem demokratycznych standardów w okresie przemian niepodległościowych.
Liczba żołnierzy stale się zwiększała a akty agresji strony Serbskiej się nasilały.
Serbowie wspierani przez Rosjan wystąpili do Kosowa z ultimatum rezygnacji z Niepodległości Kosowa do dnia 1 Lipca 2008 roku. Zagrozili użyciem siły, Serbia wspomagana przez siły Rosyjskie rozpoczęła mobilizację wojsk w okolicach Kosowa.
Unia Europejska i Stany Zjednoczone potępiły postawę Serbów i Rosjan i zapewniły, że nie pozwolą siłą odebrać niepodległości Kosowu.
Państwa unijne w tym (Polska, Francja, Wielka Brytania i Niemcy) wysłały swe siły do Albanii i tam powstało kilka baz wojskowych Sił Unijnych. Swoje wojska do Albanii wysłały również Stany Zjednoczone.
W tak napiętej atmosferze czekano na rozwój sytuacji i prowadzono na szczeblu międzynarodowym rozmowy dyplomatyczne z władzami Serbii i Rosji.
Niestety dnia 6 Lipca 2008 roku połączone siły Serbskie i Rosyjskie wkroczyły do Kosowa i po kilku dniach walk przejęły kontrolę nad miastem.
Siły unijne i Stanów Zjednoczonych nie zdecydowały się na wkroczenie do Kosowa, w podwyższonej gotowości czekały w bazach na terenie Albanii na rozwój sytuacji, a dyplomaci z całego świata starali się przekonać Rosję i Serbię do wycofania wojsk z Kosowa i uznanie Niepodległości.
Siły Rosyjskie i Serbskie rozpoczęły ostrzał artyleryjski terytorium Albanii w nadziei, że zniszczą jedną z baz sił unijnych znajdującą się gdzieś przy granicy z Serbią, jako, że nie znali położenia tej bazy ostrzał był prowadzony wzdłuż całej granicy Kosowa i Albanii.
Dnia 20 Lipca 2008 roku samolot obserwacyjno-szturmowy z dwoma Brytyjskimi pilotami na pokładzie został zestrzelony nad terytorium Serbii tuż przy granicy z Albanią.
Obaj piloci zdołali się katapultować, niestety jeden z nich najprawdopodobniej nie żyje gdyż jago osobisty sygnalizator pulsu wskazuje zgon. Sygnalizator drugiego pilota wskazuje na to, że pilot żyje i ma się całkiem dobrze. Lokalizatory GPS obu pilotów działają poprawnie i wskazują przybliżony obszar ich lądowania na terenie wroga. Lokalizatory działają z dokładnością do ok. 300m.
Pilot który przeżył zdołał nadać komunikat, że jest ścigany przez oddział wojsk Serbskich i jest już bliski pojmaniu. Drugi komunikat brzmiał: "Nie dam rady, nie dam rady.. już prawie mnie mają. nic im nie powiem, będę na Was czekał, wiem, że mnie odbijecie... Wieże w... aaaaa !! !!.. (padł strzał i łączność została zerwana..)
Na terenie Serbii (Kosowa) w okolicach rozbicia się samolotu znajdują się trzy bazy wroga. Najprawdopodobniej w jednej z nich będzie przetrzymywany i przesłuchiwany pojmany pilot, Serbowie będą chcieli by zdradził im położenie Brytyjskiej bazy tuż za granicą na terytorium Albanii. Prawdopodobnie będą też próbowali odnaleÂźć czarną skrzynkę z wraku samolotu i odczytać z niej kurs jakim poruszał się samolot by ten doprowadził ich do Brytyjskiej bazy.
Z Brytyjskiej bazy na terenie Albanii wyrusza helikopter z żołnierzami SASu mającymi za zadanie uwolnić pojmanego pilota i odnaleÂźć czarną skrzynkę by nie wpadła w ręce Serbów lub Rosjan. W obawie przed kolejnym ostrzałem helikopter wyrzuca oddział SASu tuż przed granicą z Serbią jeszcze po Albańskiej stronie, w tym miejscu granicie stanowi niewielka rzeka.
Lokalizator pojmanego pilota przestał działać więc oddział SASu nie wie do której z baz został przetransportowany pojmany pilot.
Lokalizator z czarnej skrzynki działa poprawnie, położenie skrzynki jest podawane w przybliżeniu do 300m.
Rozpoczyna się wyścig z czasem, która ze stron jako pierwsza odnajdzie czarną skrzynkę ? czy pilot zostanie uwolniony ? czy nie zdradzi położenia tajnej Brytyjskiej bazy ? ,..
Druga faza konfliktu:
Po nie udanej akcji ratunkowej zestrzelonych pilotów i po bolesnych stratach w oddziałach SASu. Było jasne, że ten konflikt nie zakończy się sam, nie zakończy się też poprzez dyplomację. Każdy kolejny dzień i tydzień co raz bardziej pogrążał w ogniu wojny i cierpienia ludność cywilną wewnętrznie rozdartej Serbii. Radość niepodległego Kosowa teraz przerodziła się w ból i cierpienie i heroiczne wołanie o pomoc do zachodniego świata.
Zjednoczone siły państw zachodu postanowiła wreście zadziałać, a nie tylko przyglądać się nieudolnej pracy dyplomatów i negocjatorów. Wraz z początkiem PaÂździernika zjednoczone siły państw zachodu rozpoczęły ofensywę na terenach zachodniej Serbii.
c.d.n....